من پسر هستم !

امروز دوتا اتفاق بد افتاد که واقعا دردِ دلی شد که نتونستم جلو خودمو بگیرم و ننویسم
اتفاق اول که درست بعد از دانشگاه افتاد،وقتی با یکی از دوستام داشتیم قدم میزدیم،بحث سر موسیقی کلاسیک و رقص باله شد که دوست من بهم گفت من میدونم تو گِی هستی و فقط یه هوموسکشوال و یا یه دختر از رقص باله و موسیقی کلاسیک خوشش میاد
تازه لباس های جلفی که میپوشی و مدل موهات ،و اینکه کوتاشون نمیکنی و میخوای بلند باشن
کفشت هم که حالت پاشنه داره،
منم خیلی عصبانی بهش گفتم که خیلی بیشعوری و اینکه رقص باله یا هر هنر یا موسیقی مخصوص مرد یا زن نیست و برا هرکسیه که لذت ببره از اون
و کلی حرف دیگه،حتی مجبور شدم چندتا دروغ هم بگم که قبلا دوست دختر داشتم و از این حرفا
اما دختره ی پررو،از خر شیطون پائین نیومد و گفت :نه آخه طرز نگاه کردنت به من مثل بقیه پسرا نیست،اصلا با دخترا فِلِرت نمیکنی!
گفتم کلا من به هیچ آدمی چه پسر یا دختر علاقمو نشون نمیدم و با همه خیلی دوستانه هستم
بعد از کلی بحث بیهوده،آخرش معذرت خواهی کرد ولی مشخص بود که هنوز پیش خودش همچین فکری میکنه و فقط میخواد که من ناراحت نباشم
اتفاق بدتر از اون هم چند ساعت بعد افتاد وقتی که یه پسر منو با دختر اشتباه گرفته بود، خیلی دیگه شورشو در آورد تا اینکه بهش گفتم آخه من کجام شبیه دختره؟از صدام نمیتونی بفهمی ؟
بماند که بعدش هم چه الم شنگه ای راه انداختم
کلی هم  ناراحت شدم
فردا میخوام برم موهامو کوتاه کنم،از ترم بعد هم میرم بدنسازی :|
خودم میدونم حرف بقیه مهم نیست و اصلا شبیه دخترا نیستم،ولی این دوتا اتفاق که امروز افتاد خیلی اعتماد به نفسمو آورد پائین