من فقط یکم فرانسوی بلدم !

موهاش قهوه ای روشن،چشمهاش خاکستری،صورتش کاملا کشیده،یه کیف بزرگ و چوب های هاکی توی دستش بود،بهم خیره شده بود،منم حواسم بهش بود،بدون اینکه بهش نگاه کنم
بعضی آدما رو که میبینم چشمهامو چندبار خیلی محکم باز و بسته میکنم،فک میکنم واقعیت ندارن
یهو دستشو رفت تو جیبش،موبایلشو در آورد،شروع کرد صحبت کردن،از لهجش فهمیدم خارجیه،لهجش کانادایی بود
درحالی که داشت حرف میزد،چشماش هم روی من بود
یه ایستگاه مونده بود تا ایستگاه من،باید پیاده میشدم ولی دلم نمیخواست
معمولا این خیره شدنها به هم صحبتی ختم میشه
تلفنش موقعی تموم شد که نزدیک به ایستگاه من بود،منم بهش نگاه کردم،از اونجایی که نمیتونستم چشم توهم چشمی رو طاقت بیارم،یه لبخند زدم
پیاده شدم،دوست داشتم اونم پیاده شه
قدم زنون رفتم خونه،رسیدم،منتظر آسانسور وایساده بودم که یهو دیدم اونم اومد
آره مثل اینکه همسایمون بود
رفتیم توی آسانسور،من زدم 6 اون زد 4
به 4 که رسید بهش خداحافظی کردم،یه چیزی گفت که خیلی بی معنی بود،البته ضرب المثل بود و من متوجه نشدم
بهش گفتم من فقط یکم فرانسوی بلدم(البته شکسته  نفسی کردم) اونم خندید و  گفت میبینمت
ولی من که دیگه ندیدمش :|

اعصابم خیلی خورد نشد،موقعیت بدتر از این هم تجربه کرده بودم